Het is vroeg in de ochtend terwijl ik dit schrijf, er fluiten vogels, de zon schijnt en de lucht is nog koel. De buurt is nog rustig, er is heel weinig verkeer, de honden zijn gevoerd en uitgelaten (niet door mij), liggen rustig en ik ben alleen in huis.
Het is belangrijk om te stoppen en te ontspannen en ik hoop van harte dat iedereen de komende maanden de kans krijgt om precies dat te doen, te ontspannen en op te laden.
Het is belangrijk om te reflecteren. Gisteren was druk, te druk met het haasten van de ene plek naar de andere en het beantwoorden van de eindeloze e-mails en telefoontjes, de een nog belangrijker dan de ander. Druk met van alles en tegelijkertijd druk met helemaal niets. Ik vroeg me af waar Christus was in al deze drukte. Vandaag, in de koele ochtendlucht, kijk ik terug en denk ik na.
Ik heb nagedacht over de allerbelangrijkste communicatie van gisteren. Een telefoongesprek gisteravond met een vriend die 30 jaar predikant is. Een Pentecostal predikant met een migrantenachtergrond, een voormalig Theoloog des Vaderlands, een man die ik nu al 20 jaar ken maar niet meer heb gezien sinds we terug zijn in Nederland. Hij stelde me voor dat Christus in alles en in iedereen is.
Er is geen exclusiviteit in Christus, Christus is niet alleen de verlosser voor sommigen en niet voor anderen. We zijn niet alleen aanbidders, dankbare toeschouwers of bewonderaars van Christus, maar we worden door Christus geleid, als partners “in triomftocht” (2 Korintiërs 2:14).
In ons werk in de Kerk moeten we niet vergeten dat Christus in alles wat we doen aanwezig moet zijn geen uitzonderingen, omdat Christus mystiek aanwezig is in alles om ons heen. Er is alleen Christus: Hij is alles, “Hij is alles in allen” (Kolossenzen 3:11). Om dit te begrijpen is reflectie en stilte nodig, want het concept is zo groot dat begrijpen moeilijk is.
Neem de tijd om na te denken over de magnifiekheid van de wereld en in de stille vrede wanneer die wordt aangeboden. Het is niet altijd nodig om iets te doen, soms is het nodig om niets te doen om iets, om Christus, te zien.
Stop, ontspan en denk na.